20 jaar geleden was er geen enkel ei van een groene schildpad te vinden op het eiland Réunion.
Drie eeuwen van menselijke nederzettingen op het kleine Franse eiland in de Indische Oceaan waren genoeg om babyschildpadden tot 2004 van de stranden uit te roeien.
Maar jaren van hard werken heeft het eiland opnieuw tot een gastvrije plek gemaakt voor de wereldwijd bedreigde diersoort.
Steeds meer jonge schildpadden, zowel groene als karetschildpadden, keren terug naar de lagune van Réunion, in het hart van een beschermd zeereservaat.
Als deze bloeiende biodiversiteit een exemplaar op een poster had prijken dan zou het de 30-jarige Emma zijn; een van de twee reproductieve schildpadden in Réunion, en de meest betrouwbare.
De 150 kg wegende groene schildpad beviel eerder dit jaar van haar zesde ronde eieren. Ze hebben 52 dagen nodig om te broeden die anderhalve maand later uitkomen.
Waarom zijn schildpadden teruggekeerd naar het eiland Réunion?
Jonge schildpadden komen eerst naar de lagune om te eten, legt Rachel David uit, stagiaire bij het Kélonia Sea Turtle Observatory op Réunion.
Zodra ze volwassen zijn, zwemmen de zeedieren verder weg om zich te voeden in dieper water, voordat ze terugkeren naar het strand waarop ze zijn geboren om zich voort te planten. De vrouwtjes zullen hun eieren in de buurt van deze stranden leggen.
Groene schildpadden hebben 20 tot 30 jaar nodig om volwassen te worden en eieren te gaan leggen.
“Dit is bijvoorbeeld het geval met de schildpad Emma, die eieren komt leggen op een strand in het westen van het eiland Réunion, een strand dat uiteraard geheim blijft om Emma en haar toekomstige kinderen te beschermen”, zegt ze.
De laatste bekende eieren op het eiland waren in 2004. Het personeel van het observatorium hoopt dat meer van die schildpadden het hebben overleefd en ook zullen terugkeren om eieren te leggen.
Ondanks alle pogigingen door het zeeschildpaddenobservatorium van Kélonia, geopend in 2006, om de plantenetende wezens een kans te geven op overleven, zijn er nog steeds genoeg obstakels in het bestaand van een groene schildpad.
Emma werd zelf aangereden door een boot die te snel voer en ontsnapte met een ontbrekend stuk rib en schaalbot boven haar nieren. Het had een dodelijke wond kunnen zijn.
“Het is waar dat de overlevingskansen tussen 1 op 100 en 1 op 1000 liggen”, zegt Stéphane Ciccione, directeur van het observatorium. “Maar deze overlevingspercentages bestaan al 110 miljoen jaar en de schildpadden zijn niet verdwenen, dus dit is niet de oorzaak van de afname van de schildpadpopulaties.”
Focussen op de antropogene oorzaken van sterfte is een waardevollere missie voor natuurbeschermers. De dreiging om gepocheerd te worden voor hun vlees, schaal en eieren wordt nu overschaduwd door plastic, boten en verstedelijking.
“En aan de andere kant, wat betreft de dreiging door natuurlijke roofdieren van jonge schildpadden laten we het aan de natuur over, in ieder geval doet de natuur het altijd beter dan wij, dus laten we het aan haar over en vertrouwen erop”, besluit Ciccione.
Dit artikel, “World Turtle Day: Green Turtles return to Reunion island after 20 years”, verscheen eerder bij Euronews.
