Ter ere van World Turtle Day blikken we terug op een van onze favoriete goednieuwsverhalen van het jaar tot nu toe.
Twintig jaar geleden was er geen enkel ei van een groene schildpad te vinden op het eiland Réunion.
Drie eeuwen van menselijke bewoning op het kleine Franse eiland in de Indische Oceaan waren genoeg om babyschildpadjes van de stranden uit te roeien tot 2004.
Maar jaren van natuurbehoud hebben het Franse overzeese departement weer een gastvrije plek gemaakt voor de wereldwijd bedreigde soort.
Steeds meer jonge schildpadden, zowel groene als karetschildpadden, keren terug naar de lagune van Réunion, in het hart van een beschermd zeereservaat.
Als deze bloeiende biodiversiteit een postermeisje had, zou het de 30-jarige Emma zijn; een van de twee reproductieve schildpadden op Réunion, en de meest betrouwbare.
De groene schildpad van 150 kg heeft eerder dit jaar haar zesde serie eieren ter wereld gebracht. Het duurt 52 dagen om ze uit te broeden en vervolgens anderhalve maand om ze uit te broeden.
Waarom zijn de schildpadden teruggekeerd naar het eiland Réunion?
Jonge schildpadden komen eerst naar de lagune om zich te voeden, vertelt Rachel David, stagiaire bij het Kélonia Zeeschildpadden Observatorium op Réunion.
Zodra ze volwassen zijn, zwemmen de zeedieren verder weg om zich in dieper water te voeden, voordat ze terugkeren naar het strand waar ze geboren zijn om zich voort te planten. De vrouwtjes leggen hun eieren in de buurt van deze stranden.
Groene schildpadden doen er 20 tot 30 jaar over om volwassen te worden en eieren te gaan leggen.
“Dit is bijvoorbeeld het geval met de schildpad Emma, die eieren komt leggen op een strand in het westen van het eiland Réunion, een strand dat uiteraard geheim blijft om Emma en haar toekomstige kinderen te beschermen”, zegt zij.
De laatste bekende eieren op het eiland dateren van 2004. Het personeel van het observatorium hoopt dat meer van die schildpadden het hebben overleefd en ook zullen terugkeren om eieren te leggen.
Hoewel het in 2006 geopende zeeschildpaddenobservatorium van Kélonia probeert de plantenetende dieren een kans te geven, zijn er nog genoeg obstakels in het leven van een groene schildpad.
Emma zelf werd geraakt door een te snel varende boot en ontsnapte met een ontbrekend stuk ribben en schelpbeen boven haar nieren. Het had een fatale wond kunnen zijn.
“Het is waar dat de overlevingskansen tussen 1 op 100 en 1 op 1.000 liggen,” zegt Stéphane Ciccione, directeur van het observatorium.
“Maar deze overlevingskansen bestaan al 110 miljoen jaar en de schildpadden zijn niet verdwenen, dus dit is niet de oorzaak van de afname van de schildpaddenpopulaties.”
Focussen op de antropogene oorzaken van de sterfte is een zinvollere missie voor natuurbeschermers. De dreiging van het stropen voor hun vlees, schild en eieren wordt nu overschaduwd door plastic, boten en verstedelijking.
“En aan de andere kant, voor de predatie van jonge schildpadden laten we het aan de natuur over, in ieder geval doet de natuur het altijd beter dan wij, dus we laten het aan haar over en vertrouwen haar,” besluit Ciccione.
Dit artikel ”In honour of World Turtle Day we look back at one of our favourite good news stories of the year so far.” verscheen eerder op Euronews.
